Canlı və cansız bütün varlıqları özündə cəmləşdirən kainat qüsursuz bir dizayna, bənzərsiz sistemlərə, canlıların yaşaya bilmələri üçün lazım olan bütün şərtlərin mövcud olduğu ahəng və nizama malikdir.Xüsusilə,XX və XXI əsrdə əldə edilən bütün tapıntılar kainatın qüsursuz bir plan və dizaynın nəticəsi olduğunu ortaya qoymuşdur.Elmin göstərdiyi həqiqət budur: Kainatı, üstün bir ağıla və sonsuz bir gücə sahib olan Uca Allah yaratmışdır.
Buna baxmayaraq, elmin XX əsrdə açıq dəlillərlə ortaya qoyduğu bu həqiqət, darvinist-materialist fəlsəfəni mənimsəmiş kəslər tərəfindən görməzlikdən gəlinir.Daha əvvəl də ifadə edildiyi kimi materialistlər kainatın, xaosun və təsadüflərin məhsulu olduğunu iddia edərlər.Ancaq, kainatın yaranmasından içində işləyən sistemlər və mövcud olan varlıqlar arasındakı qüsursuz tarazlıq və ahəngə qədər araşdırılan hər mövzu kainatın təsadüfən meydana gələ bilməyəcəyini qəti şəkildə ortaya qoyur.
İngilis fiziki və riyaziyyatçısı Sir James Jeans kainatdakı qüsursuz nizamı bu şəkildə ifadə etmişdir:
“Kainat haqqında aparılanbelmi araşdırmanın nəticəsi tək bir cümləylə yekunlaşdırıla bilər: Kainat riyazibiliyi sonsuz olan bir varlıq tərəfindən dizayn edilmiş olaraq görünür."(Sir James Jeans, The Mysterious Universe, Cambridge University Press, 1932, s. 140)
Kainatdakı mükəmməl nizamhəyatın mövcudluğunun təsadüfi mexanizmlərlə meydana gəldiyini qarşıya qoyan təkamül nəzəriyyəsinin banisi Çarlz Darvini belə, kainatın yaradılışında təsadüflərin yerinin ola bilməyəcəyini etiraf etmək məcburiyyətindəqoymuşdur.Darvin bunubelə etirafedir:
“Bu böyük və xariqüladə kainatı çox geriyə və çox irəliyə baxmaq qabiliyyəti olan insan da daxil olmaqla kor təsadüf və ya zərurətin əsəri olaraq görmək çox çətin, həttaqeyri-mümkündür”.(Robert B. Downs, Dünyayı Değiştiren Kitaplar, Tur nəşrləri, Istanbul 1980, s. 289)
Hz.Məhəmməd (s.ə.v):
“Əzəmət və izzətsahibi Allahdan başqa ilah yoxdur. Böyük Ərşin sahibi Allahdan başqa ilah yoxdur. Göylərin Rəbbi, yerin Rəbbi və qiymətli ərşin Rəbbi Allahdan başqa məbudyoxdur”.(Sahih-i Müslim, Hədis no, 4909)
Kainatdakı bütün göy cisimlərinin yayılması, insanın həyatı üçün tam lazım olan quruluşdadır.Məsələn, kosmosda böyük boşluqlar var.Amerikalı astronom Corc Greenstein, “The Symbiotic Universe” (Simbiotik Kainat) adlı kitabında göy cisimləri arasında müəyyən məsafələrin olmasının əhəmiyyətini belə açıqlayır:
Əgər ulduzlar bir-birlərinə bir az daha yaxın olsaydılar, astrofizika çox da fərqli olmazdı.Ulduzlarda, nebulalarda və digər göy cisimlərində baş verənəsas fiziki proseslərdə heç bir dəyişiklik olmazdı.Uzaq bir məsafədən baxdıqda qalaktikamızın görünüşü də indiki ilə eyni olardı.Tək fərq gecə çəmənlər üzərinə uzanıb izlədiyim səmada ulduzlarındaha çox sayda olması olardı.Amma üzr istəyirəm, bəli;bir fərq də olardı:Bu mənzərəni seyr edən "mən" olmazdım ...Kosmosdakı bu nəhəng boşluq bizim varlığımızın əsas şərtidir.(George Greenstein, The Symbiotic Universe, s. 21)
Fransa Akademiyasının üzvü olan məşhur Prof.Jean Guitton:
"Təbiətin əsas dəyişməz və həyatın ortaya çıxmasına səbəb olan ilk şərtlər, heyrətamiz bir dəqiqliklə tənzimlənmişdir. Kainatın nə qədər ağlasığmaz bir incəliklə tənzimlənmiş kimi göründüyü haqqında bir fikir vermək üçün Yerdən Mars planeti üzərində bir çuxura topunu göndərməyi bacaran bir qolf oyunçusunun bacarığını düşünmək kifayətdir"! (Jan Guitton, Tanrı Ve Bilim, simavi nəşrləri, 1993, s. 54)
“Təbiətin əsas dəyişməz qanunları və həyatın ortaya çıxmasına səbəb olan ilk şərtlər heyrətamiz bir dəqiqliklə tənzimlənmişdir. Kainatın nə qədər ağlasığmaz bir incəliklə tənzimlənmiş kimi göründüyü haqqında bir fikir bildirmək üçün Yerdən Mars planeti üzərində bir çuxura topunu göndərməyi bacaran bir qolf oyunçusunun bacarığını düşünmək kifayətdir!”(Jean Guitton, Tanrı ve Bilim, Simavi Yayınları, 1993, s. 54)
Əgər kainatın qanunları maddənin yalnız bərk və qaz halında olmasına icazə vermiş olsaydı, həyat mümkün ola bilməyəcəkdi.Çünki bərk maddələrdə atomlar çox sıx yerləşdikləri üçünsabitdirlər və canlı orqanizmlərin reallaşdırmaq məcburiyyətində olduqları dinamik molekulyar proseslərə qətiyyən imkan verməzlər.Qazlardan isə atomlar heç bir sabitlik göstərmədən sərbəst yayılarlar və belə bir quruluş daxilində canlı orqanizmlərin kompleks mexanizmlərinin işləməsi qeyri-mümkündür.
Qısacası, həyat üçün lazımlı proseslərin həyata keçirilməsində, maye mühitin varlığı zəruridir.Mayelərin ən idealı daha doğrusu tək ideal olanı isə sudur.
Dünyada mövcud olan mühitin həyat baxımından uyğunluğu təsadüflərlə əsla açıqlana bilməyəcək qədər heyranedici xüsusiyyətlərə malikdir.Harvard Universiteti bioloji kimya hissəsi professoru Lawrence Henderson bu vəziyyəti belə ifadə etmişdir:
Təbiət təməl xüsusiyyətləri (yəni canlıları meydana gətirən müxtəlif kimyəvi maddələr və fiziki-kimyəvi proseslər ilə hidrosferin fiziki və kimyəvi xüsusiyyətləri cəhətdən) həyat üçün ola biləcək ən uyğun mühitdir.(Lawrence Henderson, The Fitness of the Environment, Boston: Beacon Press, 1958, ön söz)
Allah dünyadakı suyun miqdarını da canlıların yaşamasına ən uyğun şəkildə yaratmışdır.XVIII əsr İngilis təbiətşünası John Ray bu vəziyyəti bu sözlərlə ifadə etmişdir:
“Əgər dünya üzərində indikinin yarısı qədər dəniz olsaydı, onda su buxarının miqdarı da indikinin yarısı qədər olacaqdı, bu səbəbdən biz də torpaqları suvarmaq üçün hazırda sahib olduğumuz çayların ancaq yarısına sahib olacaqdıq, çünki su buxarının miqdarı, su səthinin genişliyi ilə əlaqəlidir. Buna görə Yaradıcı, bunu elə bir şəkildə təşkil etmişdir ki, dənizlərquru üçün lazım olan su buxarını təmin edəcək genişlikdədir”.(John Ray, The Wisdom of God Manifested in the Word of Creation, 1701; Michael Denton, Nature's Destiny,, s.73)
Bütün bunları təsadüflərin meydana gətirdiyini iddia edə bilməsi üçün bir insan ağıl və vicdandan tamamilə məhrumolmalıdır.
Molekulyar bioloq Maykl Denton:
“Əgər suyun axıcılığı daha yüksək olsaydı, həyatın əsasını təşkil etmə xüsusiyyətini tamamilə itirərdi. Məsələn,axıcılığı hidrogen mayesiqədər yüksək olsaydı, canlıların quruluşları, dağıdıcı təsirlər qarşısında çox daha şiddətli hərəkətlərə məruz qalacaqdı... Həssas molekulyar quruluşların su tərəfindən dəstəklənməsi mümkün olmayacaq, canlı hüceyrəsinin son dərəcə həssas olan quruluşu həyatını davam etdirə bilməyəcəkdi ...
Digər tərəfdən, suyun axıcılığı bir az daha az olsaydı, (zülallar, fermentlər kimi) makromolekulların və xüsusilə mitoxondri kimi xüsusiləşmiş quruluşlar ilə kiçik orqanoidlərin nizamlı hərəkətləri qeyri-mümkün hala gələcəkdi.Eyni şəkildə hüceyrə bölünməsi də imkansız olacaqdı.Hüceyrənin bütün həyati fəaliyyətləri donacaq və bizim bildiyimizə bənzər bir hüceyrə həyatı mümkün olmayacaqdı.Hüceyrələrin embriogenez (ana bətnindəki inkişaf) sırasındakı hərəkət etmə və sürünmə qabiliyyətlərinə bağlı olan daha yüksək orqanizmlərin inkişafı isə, suyun axıcılığının çox az aşağı olması vəziyyətində belə, qətiyyən baş tutmayacaqdı”.(Michael Denton, Nature's Destiny, s. 33)
Yer üzündə olan su, su dövranı sayəsində davamlı yenidən istifadəyə yararlı vəziyyətə gələrək insanları, bitkiləri və heyvanlarıqidalandırar.Ayrıca, yer üzündəki su Günəşin istiliyi sayəsində “təmizlənilmiş olaraq” buxarlanar.Buxar atmosferdə sıxlaşıb buludaçevrilər, sonra da yağış şəklində Yer səthinə təkrar geri qayıdar.Məsələn, bir ildə dünyanın ekvator bölgəsindən təxminən altı-yeddi yüz milyon ton suyun buxarlandığı və bunun şimal və cənub qütb bölgələrinin yaxınlarına daşındığı, sonra da yağış yolu ilə təmiz su olaraq yenidən dənizlərə töküldüyü hesablanmışdır.
Bəhs etdiyimiz bu su dövranıbaş verməsəydi, yəni su buxarlanıb yer üzünə qayıtmaq əvəzinə atmosferdə yox olsaydı, heç şübhəsiz bu vəziyyət həyatın sona çatması üçün yetərli bir səbəb olardı.